'Αλλο ένα βράδυ στη σειρά
Δευτέρα 5 Μαρτίου 2007
Το μικρό μπαρ το ένωναν δύο σκαλιά με τον πεζόδρομο. Το βρήκαν με την πρώτη βόλτα στο κέντρο της πόλης, το πρώτο βράδυ που βγήκαν να δουν που θα μέναν για τουλάχιστον 4 χρόνια. Η πόλη βρωμούσε και κάτι αρουραίοι σαν γάτες τσίριζαν με θράσος δίπλα σε κάδους. Στους υπονόμους κόβαν βόλτες κάτι κατσαρίδες. Κατά τα άλλα, παλιά σπίτια δίπλα σε αλυσίδες καταστημάτων ρούχων και κόσμος που κυκλοφορεί όλες τις ώρες. Περνούσαν απέξω και άκουσαν κάτι από Stones και χρατς- χρουτς από βινύλιο. Δεν άργησε να γίνει στέκι.
Μόνο τα απογεύματα είχε λίγο φως στο εσωτερικό του. Η πελατεία γνωστή και σπάνια ανανεώσιμη. Στην πόρτα του τα βράδια στεκόταν η γυναίκα του ιδιοκτήτη. Ποτέ δεν κάπνιζε , ποτέ δεν έπινε, μόνο κοιτούσε την αρχή του πεζοδρόμου μην εμφανιστεί καμιά μπλε στολή. Στη μπάρα έβαζε ποτά ο αλκοολικός μπάρμαν που κάποτε μια γκόμενα του είχε πει ότι μοιάζει με τον Έλβις και δεν το ξέχασε ποτέ. Σέρβιρε μια κοντή ξανθιά με θητεία στη νύχτα της πόλης και κάτι τεράστια σκουλαρίκια κρίκους στ' αυτιά. Μουσική έβαζε ο ιδιοκτήτης που αραιά πεταγόταν έξω να δει μην του ακουμπήσει κανείς την Χάρλευ.
Εκείνο το βράδυ, στη μπάρα κάθονται οι 2 τους, με μέσο όρο 3 ποτά τις 2 πρώτες ώρες και συντήρηση αποκλειστικά με σφηνάκια για τις επόμενες 3. Που και που η μουσική τους δίνει το σύνθημα για κανα χορό γύρω από τα ψηλά σκαμνιά του μπαρ.
Ξαφνικά ακούγεται μια φασαρία από το δρόμο και η πόρτα αρχίζει και ξερνάει κόσμο. Άντρες γυναίκες γύρω στα σαράντα. 20 άτομα γεμίζουν το μισό χώρο. Κοιτάζονται.
"Reunion , στάνταρ".
"Μαλάκα είναι πιθανό να γίνουμε έτσι".
Γέλια κρυφά, ποτέ δεν θα γίνουν έτσι.
Ο ιδιοκτήτης δυναμώνει τη μουσική. Δυο γυναίκες από τη μεγάλη παρέα χορεύουν με μεθυσμένα βήματα "paint it black". ΄Ενας άντρας γέρνει πίσω από το γωνιακό τραπέζι και αδειάζει μαυροδάφνη από το στομάχι του , κατευθείαν στα πόδια μιας Μέριλιν στον τοίχο, σε φυσικό μέγεθος. Η κοκκινομάλλα σκουντάει την καστανή και της δείχνει δυο τύπους πίσω αριστερά.
"Ωραίος ο ξυπόλητος κεφάλης ε;"
"Χχχεχε, μαλάκα τι να πω, περί ορέξεως.."
"Κάνουμε τίποτα;"
Η καστανή τους ξανακοιτάει.
"Δε μ' αρέσει ο φίλος του."
"Έλα ρε μαλάκα , σιγά θα τον ξαναδείς;"
"Αφού δε μ' αρέσει σου λέω!"
"Κάνε μου τη χάρη.."
Αναστεναγμός.
"Καλάαα.."
Η κοκκινομάλλα δίνει σήμα στον Έλβις να στείλει 2 τεκίλες στα παιδιά πίσω αριστερά. Η ξανθιά με τους κρίκους να κουνιούνται δεξιά αριστερά, πάει τα σφηνάκια στους τύπους.
Σε λίγο έρχεται πίσω , σκουντάει την κοκκινομάλλα.
"Ο ξυρισμένος λέει να πάτε στο τραπέζι αν θέλετε."
Γέλια.
"Ευχαριστούμε Νάντια."
Σηκώνονται , μαζεύουν τσιγάρα και ποτά και κατευθύνονται αργά στο τραπέζι πίσω αριστερά.
"Καλησπέρα."
"Γεια σας κορίτσια."
Μετά από καμιά ώρα φεύγουν η κοκκινομάλλα με τον ξυρισμένο. Οι άλλοι δύο αράζουν σιωπηλά για κανα μισάωρο ακόμα και διαλύονται μετά , χωρίς καν ένα "χάρηκα". Ο ξυρισμένος τα βρίσκει με την κοκκινομάλλα, στην τρίτη κολώνα της Κορίνθου , μεταξύ Αράτου και Κολοκοτρώνη. Μετά εκείνη ανηφορίζει νωχελικά προς το σπίτι της , με ένα τσιγάρο που καίγεται με το πάσο του. Μετά εκείνος παίρνει τηλέφωνο τον φίλο του και πάει να τον βρει να συνεχίσουν στο επόμενο μπαρ. Η καστανή αποκοιμιέται μπροστά στην τηλεόραση.
Στο μπαρ οι σαραντάρηδες έχουν απλωθεί στις καρέκλες. Ο μπάρμαν τους κερνάει τεκίλες από σπασμένο μπουκάλι. Ο ιδιοκτήτης έκλεισε ταμείο και την έκανε με τη γυναίκα του. Κατά τις 6 το πρωί ένα σκυλί που περνάει έξω από την πόρτα του υπογείου γλείφει έναν ξεραμένο εμετό.
Και στην πλατεία μαζεύονται οικοδόμοι. Έχει συλλαλητήριο και είναι περιφρούρηση.
Χρόνια μετά, ο ιδιοκτήτης με την γυναίκα του αφήσαν το μπαρ σε επιχειρηματίες που απαιτούσαν μόνο mainstream μουσική και την κάνανε για Γερμανία. Ο Έλβις έγινε δημόσιος υπάλληλος, κάποιο βύσμα του μακαρίτη του πατέρα του αποφάσισε να κάνει μια καλή πράξη. Η Νάντια σερβίρει ακόμα, αλλά σε φορτηγατζήδες στο λιμάνι, όπου οι αρουραίοι είναι ακόμα πιο μεγάλοι. Η καστανή παντρεύτηκε. Και η κοκκινομάλλα έχει πια φούξια μαλλιά.
Αναρτήθηκε απόsorry_girl στις 7:09 π.μ.
εφήμερες νυχτερινές όμορφες απλές στιγμές που καραγουστάρω!
Μινάρα Σίτυ uber alles.-
καλο το ποστ!
ζερο.
τέλεια ατμόσφαιρα έφτιαξες ρε μπράβο!
:)
Εντάξει, έχουν βάθανα. Πείθτηκα.